نماز، تقديم حمد و سپاس به درگاه خالق منان و كامل ترين پاسخ به عالی ترين نياز انسان؛ فرصتی برای طراوت بخشيدن روح و پلی برای نيل به اوج كمال « نماز » . يعنی كمال جويی است . يكی از اساسی ترين اركان حيات ، « نماز » . مطلق و زينت بخش شخصيت و منش مؤمنان است ، تمدن، فرهنگ، زندگی و تحرك جوامع انسانی است.
اگرچه نماز دارای اهميت فراوان است، اما برگزار كردن نماز به جماعت اهميت بيشتر دارد، زيرا نمازجماعت نمادی با ارزش از جامعه مطلوب اسلامی است كه عناصری مانند رهبری، اتحاد و نظم را دربر می گيرد. بنابراين، مطالعه نماز جماعت و حكمتهای فراوانی كه در آن نهفته، حايز اهميت است. به همين دليل، يكی از مهمترين مسائلی كه فكر دينداران جوامع گوناگون بشری را به خود جلب كرده، اين مسئله است كه چگونه فرزندان جامعه را ديندار و نمازخوان كنند و آنها را از بهره های فراوان اين وديعه آسمانی پرنصيب سازند. پرستش حقيقتی است كه در همه موجودات عالم وجود دارد و موجودی در عالم نيست كه پرستنده حق نباشد. اين حقيقت كه گوشه هايی از رموز آن در عالم كشف و شهود برای عالمان راستين پديدار گشته، در آيه شريفه 43 سوره بنی اسرائيل اين گونه آورده شده است: « و اِن مِن شَیء اِلاّ يُسَبِّحُ بِحَمدِه وَ لكنْ لا تَفْقَهُونَ تَسبيحَهُم »
« موجودی نيست كه تسبيح گوی خداوند سبحان نباشد، لكن تسبيح آن ها را متوجه نمی شود ».
سال دولت و ملت ، همدلی و همزبانی